24 Ocak 2015 Cumartesi

İlhamlı 24

Sirtustu denizin uzerinde uyuyorum. Denizle ben uyum icindeyiz. Onun hatri icin ben biraz maviye dondum o da benim siyah saclarim icin hafif koyulasti. Bir aksamuzeri daha geciriyoruz omrumuzden, okurken cevirdigimiz her sayfaya bir damla dusuyor... Derginin yazilari suya dahil oluyor. Ustumuz basimiz yazi oluyor... Met ust yazilari sol kolumda dovme..."...dedim; insaniz iste hepimiz..."... Kucuk ayak parmagima yapismis "...düş...", dudaklarimin uzerine konmus gibi barbur "...ben ancak boyle islaniyorum..." Denizin üzerinde yavas yavas dibe batiyor asaf; " sen kalacaksin kimse bilmeyecek, ve kimseler gormeyecek seni..."

Tüm duygularla bir bütün oluyoruz.