Suruç yarası

Hava durur cocugum hic esmez, sicak icine isler, sanirsin cehennemdesin... Arka bahceye cikmak senin de hakkindir. Sanki hic olmeyecek gibi incitmek kalbini senin de hakkindir... Soguk gunler de gelecek bekle cocugum bekle ki umut yesersin icinde busbutun. Sen sen ol metin ol kararli ol aşık ol... Ol da torpule bu kotu gunleri kendi dunyanda. Disarida hava cok soguk olacak cok fazla insan incinecek cocugum. Sen dik durmazsan ben dik durmazsam nasil cikariz aydinlik gunlere... Sen özelsin, sen savaş nedir bilmezsin, sen iyi ki bir yerlerdesin cocugum...

Gözlerim yaşariyor ah...

Gitti hayalleriyle topraga can bebekler...

Geride kaldiysan ve hala nefes aliyorsan mucadeleye devam cocugum.

Goreceksin bulutlardan evler yapacagiz. İmgelerden gemilerde yeni aydinlik gunler yasayacagiz... Buralari bir daha kesfedecegiz. Ve bir daha ve bir kez daha...

Cogalacagiz sevdikce, basaracagiz dusundukce. 

Adim adim

Bildiklerini unut bilmediklerini de unut...

Unutmak ruzgar gibi savurdu harflerimi, bolunmeyecek sayilari boldu... Bolunenleri topladi eski bir carsaf, soyle aldim sirtima attim, yurumeye devam ediyorum.

Zil sesi

Yasadigin hayat mesajlarla dolu dost... Daktilo ile yazilan tonlarca mesaj var ve tikir tikir yaziliyor hic durmadan. Hic durmadan calisiyor yel degirmenleri ve sen don kisot olma diye onlari okuman gerekiyor. 

Bazi insanlar Calvino masallarindaki gibi ortadan ikiye bolunmus megersem. Kotu taraflari donmus kentlerimize... İyi taraflarini almis goturmus nehirler, su an kizil denizde baliklara yem olanlari varmis. Cimbicme makinesinde bicilenler... 

 

İyi bir insan olarak kalabilmenin zorlugunu yasadigim su gunlerde ettigim iki acimasiz laf bile sivrisinek isiriklari gibi bacaklarimi kasitirken, nasil oluyor da kotu insanlar aldiklari yuklerin altinda ezilmeden yuruyebiliyorlar anlamiyorum. 

Oysa bir yagmur yagsa, sirtindakileri birakip koysa kenara... Bir butun olarak tamamlasa kendini iyilikle, ne iyi olurdu hepimiz icin.