Bu aralar pek yazamıyorum farkındayım, bunun için geçerli nedenlerim var... İlhamın yok değil de konsantrasyonum az. Yine bir iş günü, kahvaltı sonrası telaşe, masada yarım kalan çay ve kahve bardakları...
Bugün her günden farklı olarak; ablitim geliyor elma, kiraz diyarından... Küçük ve gururlu kadınım benim. Şu özlem nasıl insanın içinde sinsice büyüyor da, kavuşacağın gün geldiğinde dayanamayacağını sanıyorsun... Yine sarılacak, öpecek, savuracak saçlarını, anlatacak, soracak, anlayacak.... Güzel enerjilerinin ruhumuza ruhumuza yayacak...Hoş gelsin ablası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder