Cicek boynunu yavas yavas gune dondu, uzerinde geceden kalma bir damla, topragi gereginden fazla nemli... Nazik, renkli, biteviye ozlemli en guzel isiklara... Yerler hayal etti oncesinde, yilda tek mevsim degil de dört mevsim acan cicekler... Hayal etti her gune farkli saksi, hayal etti daha humuslu toprak, daha hizli buyumek icin...
Sonra bir de bakti ki;
Cevresinde dostlari, kalbini ellerinde tutan yari, soguk da olsa birlikle sicak gecen geceler, kucaklayacagi yarinlar, yillar sonra dikili kalacagi baska topraklar...
O an geceye bir torpil yapti!
Co2 yi cekti O2 yi ufledi...
Ve dedi ki;
İyi ki dogdum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder