Şöyle bakıyorum da gelinen noktalara dostlar... Nasıl içim yorgun... Sanki yıllar omuzumda, geçen günlerim kapımı tıkamış üst üste binip... Birileri aşağıdan bağırıyor, "havalar tam sevdiğin gibi, omzuna ceketini al da gel..." Çıkamıyorum buhranımdan, aşamıyorum sayfaları, göremiyorum yazı. Oysa yazdı bu blogu açtıran, hevesti yazdıran.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder