Icte olsa ben dista olsa ben

Sessizligin iki turu vardir; icinde sessizlik ve disinda sessizlik.

Icinde sessizlik, guzelidir, artik kendinle hesaplasmadigin halidir.

Icin susar, konusamaz, anlamlandiramaz hale gelir yasananlari. Sen konusursun ama icin tek kelime etmez, etmeye calistigi her an baska sebepler bulur kendine konusmamak icin. Bu tehlikeli bir durumdur ve sessiz kaldigin duruma bagli olarak, vazgecistir. 

Disinda sessizlik ise, eylemsizliktir.

Icinde tilkiler köy kurar, kurtlar akcigerlerinden baslayarak oymaya baslar seni, rüyalarinla savasirsin bunun yaninda. Ama susarsin... Susmanin dogru olacagini dusunur, ic mucadeleni ruhunda dizginlemeye calisirsin. Bunu gerceklestirdikce duzene alisirsin, alistigini sanirsin, bir dudak kipirdatsan gemileri yakacagini hissettigin icin de konusma yetini kaybedene kadar sabredersin.