Hayatimdan kareler

Ayni yerde birbirine yakin zamanlarda yasamak, ayni seyleri yapmak kendimi bulundugum yere pek ait hissettiriyor... Ayni seyi icmek, ayni muzigi dinlemek, ayni bakkaldan alis veris yapmak... İnsanin kucuk kucuk cevre olusturma sendromu bunlar sanki, yabanci olmayi, gezmedigim sokaklarda yurumeyi cok seviyorum... Olaylar hep Behic Ak kitaplarinda gibi gelissin istiyorum... Oraya yerlesmis gibi, yavas yavas sevecek gibi insanlar beni, sonra dertlerini anlatacaklar gibi... Birbirimizin hayatlarina bir seyler katacak, sonra uzaklasacak... Yarin bir gun geldiginde de ya da ugradiginda seni bir yerden gozu isiracak, anlattikca donecek gibi eski gunlere...