Hikayelerin bir kismi havaalanlarinda baslar... Havadakinden cok alanda gecen mevzulara rastlariz... Belirli rastlantilar icin duraklar, alanlar, garlar iyi noktalardir. Gecici yerlerdir... Akillar karisiktir, bedenler yorgundur cogu zaman... Reklam mevzu onemlidir, icecekler, yiyecekler... Cunku insanin farkindaligi fazladir, bekliyordur. Beklerken insan ici bir bosluk yasar, donunce, gidince baslikli kararlar alinabilir, ne kadar saglikli olduklari tartisilir... Dibine kadar yalniz hissedersin kendini kimi zaman. Yine de cogu umut tasir.
Tahmin edeceginiz gibi dostlar; ismi lazim degil, bir alandan yaziyorum size... Oyalaniyorum, hayatimi, gelecegimi sorguluyorum. Neredeyim, ne yaparim, ne severim, ne isterim... Geri donuyorum, ama ah bu ben tadinda degil. Yalnizlik guc getiriyor kelimelerime, caresizlik degil...
Daha iyi goruyorum, daha iyi yasiyorum ani... Dakikayla olcuyorum onumdeki zamanlari.
Saraplari goruyorum rafta sirali, neden icilmeyi beklesinler allah askina, kolay mi aldilar oradaki yerlerini...
Her sey icin zaman, her sey icin emek, dunya bile bos durmayip donuyor, biz mi duracagiz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder